Ghosting is een veelvoorkomende term in de moderne maatschappij, vooral in romantische relaties. Het beschrijft de situatie waarin iemand plotseling alle contact met een ander verbreekt zonder enige uitleg of waarschuwing. De persoon die geghost wordt, blijft verward en onzeker achter, omdat hij of zij niet begrijpt waarom de ander zo abrupt “verdwenen” is. Pogingen tot contact worden genegeerd en resulteren in een beangstigende stilte. Dit fenomeen wordt vergeleken met “spoken”, vanwege de spoorloze verdwijning en het gebrek aan afscheid, vandaar de term ghosting.
Ghosting komt niet alleen voor in de liefde, maar kan ook voorkomen in vriendschappen, werkrelaties en zelfs binnen families. De persoon die ghost, vermijdt vaak de confrontatie met moeilijke problemen in de relatie. Zij kiezen voor stilte en verdwijning als een ogenschijnlijk eenvoudige oplossing, maar veroorzaken daarmee diepe pijn bij degene die geghost wordt. Het achtergelaten worden zonder uitleg maakt het moeilijk te accepteren en te verwerken. Slachtoffers van ghosting worstelen vaak met zelfverwijt, zoeken naar oorzaken en leven in voortdurende twijfel en angst.
Verschillende psychologische studies suggereren dat mensen die ervoor kiezen om te ghosten, vaak bepaalde psychologische problemen hebben. Ze kunnen moeite hebben met communicatie, het uiten van emoties of bang zijn voor conflicten. Vermijding van verantwoordelijkheid en een gebrek aan probleemoplossende vaardigheden zijn ook mogelijke oorzaken van ghosting. Deze personen zijn vaak introvert, moeilijk te benaderen en hebben weinig vertrouwen in relaties.
