Difterie is een ernstige infectieziekte veroorzaakt door de bacterie Corynebacterium diphtheriae. De ziekte is zeer besmettelijk en kan snel epidemische vormen aannemen. Het is een acute infectie die gekenmerkt wordt door de vorming van een pseudomembraan op de amandelen, keelholte, strottenhoofd en neus. De ziekte kan ook voorkomen op de huid en andere slijmvliezen, zoals het bindvlies van de ogen of de geslachtsdelen.
De bacterie Corynebacterium diphtheriae is de veroorzaker van difterie. De ziekte wordt gemakkelijk verspreid van persoon tot persoon via de luchtwegen, bijvoorbeeld door hoesten of niezen. Besmetting kan ook indirect plaatsvinden door contact met speelgoed of voorwerpen die besmet zijn met de afscheiding van een geïnfecteerd persoon. Zelfs als een persoon geen symptomen vertoont, kan hij of zij de bacterie nog steeds overdragen op anderen tot ongeveer 6 weken na de eerste besmetting.
De difteriebacterie tast meestal de neus en keel aan. Na besmetting produceert de bacterie een toxine dat in de bloedbaan terechtkomt en dikke, grijze lagen vormt op:
- Lippen
- Keel
- Tong
- Luchtwegen (luchtpijp)
In sommige gevallen kan het toxine andere organen beschadigen, waaronder het hart, de hersenen en de nieren. Dit kan leiden tot levensbedreigende complicaties zoals myocarditis, verlamming of nierfalen.
Kinderen worden meestal kort na de geboorte gevaccineerd tegen difterie, waardoor de ziekte zeldzaam is. In gebieden met een lage vaccinatiegraad kan de ziekte zich echter nog steeds verspreiden. Kinderen jonger dan 5 jaar en ouderen boven de 60 jaar lopen in deze gebieden het grootste risico.
De volgende personen hebben ook een verhoogd risico op difterie:
- Personen die niet volledig of volgens schema zijn gevaccineerd
- Reizigers naar landen waar niet tegen difterie wordt gevaccineerd
- Personen met een verzwakt immuunsysteem, bijvoorbeeld door aids
- Personen die in onhygiënische of overbevolkte omstandigheden leven.
De symptomen van difterie verschijnen meestal binnen 2-5 dagen na besmetting. Sommige mensen vertonen geen symptomen, terwijl anderen milde symptomen hebben die vaak worden aangezien voor een gewone verkoudheid.
Het meest kenmerkende symptoom van difterie is de vorming van een dik, grijs membraan in de keel en op de amandelen. Andere veel voorkomende symptomen zijn:
- Koorts
- Rillingen
- Gezwollen klieren in de nek
- Blaffende hoest
- Keelpijn, zwelling in de keel
- Blauwe huidskleur
- Kwijlen
- Angstgevoelens
Naarmate de ziekte vordert, kunnen er nog andere symptomen optreden, zoals:
- Moeilijkheden met ademhalen of slikken
- Veranderingen in het gezichtsvermogen
- Problemen met spreken
- Verschijnselen van shock, zoals bleke en koude huid, zweten en een snelle hartslag.
Bij difterie wordt een antitoxine toegediend om het toxine van de bacterie te neutraliseren, in combinatie met antibiotica om de bacterie te doden. In ernstige gevallen kan beademing, ondersteuning van de ademhaling en het plaatsen van een pacemaker nodig zijn.
Difterie komt wereldwijd voor en heeft in het verleden, vooral bij kinderen, ernstige epidemieën veroorzaakt. In 1923 werd het difterievaccin ontwikkeld en sindsdien is de ernst van de ziekte wereldwijd afgenomen.
De meest effectieve manier om difterie te voorkomen, is door vaccinatie volgens het aanbevolen schema. Verschillende vaccinaties tegen difterie zijn beschikbaar, waaronder combinaties met andere vaccins. Raadpleeg uw arts voor meer informatie over vaccinatie tegen difterie.
