Op 19 november wordt Internationale Mannendag gevierd, erkend door de Verenigde Naties en breed gesteund door mannenorganisaties in Amerika, Europa, Azië, Afrika en het Caribisch gebied.
Het is een gelegenheid om de prestaties en bijdragen van mannen aan de gemeenschap in het algemeen, en aan huwelijk, gezin en kinderopvang in het bijzonder, te vieren. De belangrijkste doelen van Internationale Mannendag zijn de gezondheid van mannen en jongens, het versterken van relaties en het bevorderen van gendergelijkheid.
Internationale Mannendag is geen officiële feestdag in Vietnam, maar het is wel een belangrijke dag om de rol van mannen in de samenleving te erkennen. Hoewel het geen betaalde vrije dag is, hebben werknemers wel recht op hun wekelijkse vrije dag als 19 november op een zondag valt.
Volgens Artikel 112 van de Arbeidswet 2019 hebben werknemers recht op betaald verlof op nationale feestdagen, waaronder: Nieuwjaarsdag, Vietnamees Nieuwjaar (Tet), Overwinningsdag, Dag van de Arbeid, Nationale feestdag en de Dag van de Hung Koningen.
Omdat Internationale Mannendag (19 november) niet op de lijst van nationale feestdagen staat, hebben mannelijke werknemers op deze dag geen recht op betaald verlof.
Artikel 111 van de Arbeidswet 2019 bepaalt echter het volgende over de wekelijkse rust: Elke week hebben werknemers recht op minimaal 24 uur aaneengesloten rust. De werkgever mag de wekelijkse rustdag bepalen op zondag of een andere dag in de week, maar dit moet wel in het arbeidsreglement worden vastgelegd.
Een aantal beroepen die een negatieve invloed hebben op de reproductieve gezondheid van mannen wordt beschreven in Bijlage 2 van de Lijst van beroepen en werkzaamheden met een negatieve invloed op de reproductieve gezondheid en het ouderschap, uitgevaardigd bij Besluit 10/2020/TT-BLĐTBXH. Dit omvat onder andere: direct contact met zware metalen, industriële chemicaliën, hoogfrequente echografie, het bedienen van kernreactoren en het gebruik van radioactieve stoffen. Mannen die in deze sectoren werken, moeten over voldoende kennis en beschermingsmiddelen beschikken om hun reproductieve gezondheid te beschermen.
