De 19e april wordt jaarlijks gevierd als de Dag van de Vietnamese Cultuur. Deze dag is bedoeld om de rijke en diverse culturele identiteit van de 54 etnische groepen in Vietnam te eren en de solidariteit en wederzijdse steun tussen hen te benadrukken.
De Dag van de Vietnamese Cultuur is niet alleen een herdenking, maar ook een gelegenheid om de traditionele cultuur van de verschillende etnische groepen te promoten en te introduceren bij een breed publiek in binnen- en buitenland. Door middel van culturele en artistieke activiteiten, culinaire evenementen, toerisme en meer, kunnen mensen op deze dag meer leren over de gebruiken, tradities, religies, talen, kleding, muziek en vele andere unieke culturele waarden van elke groep.
De viering van de Dag van de Vietnamese Cultuur is ook bedoeld om de rol van cultuur in de opbouw en ontwikkeling van het land te bevestigen en te bevorderen. Cultuur is de spirituele basis van de samenleving, de drijvende kracht achter economische en sociale ontwikkeling en draagt bij aan het handhaven van politieke stabiliteit en openbare orde.
Deze dag is ook een gelegenheid om elke Vietnamese burger te herinneren aan de verantwoordelijkheid om de goede traditionele culturele waarden van hun eigen etnische groep te behouden en te promoten. Door deel te nemen aan culturele activiteiten, culturele uitwisselingen, en door meer te leren over de geschiedenis en cultuur van de verschillende groepen, kan elke burger bijdragen aan de opbouw van een vooruitstrevende Vietnamese cultuur met een sterke nationale identiteit. Culturele diversiteit is een waardevolle hulpbron die moet worden behouden en gepromoot om de nationale culturele schatkamer te verrijken.
De activiteiten die plaatsvinden op de Dag van de Vietnamese Cultuur moeten praktisch en zuinig zijn, maar tegelijkertijd rijk, divers, indrukwekkend en doordrenkt van de nationale culturele identiteit. De activiteiten moeten aansluiten bij het dagelijks leven van de mensen van de verschillende etnische groepen, voortkomen uit hun werkelijke behoeften en wensen, en niet opgelegd of oppervlakkig zijn. Er moet speciale aandacht worden besteed aan praktische programma’s en activiteiten voor etnische minderheden in afgelegen en achtergestelde gebieden.
