El Chánh Quả en el budismo tiene dos significados distintos. En primer lugar, Chánh Quả (chánh quả – 正果) se refiere a la pequeña iluminación que alcanza una persona que practica el Dharma correctamente. Se llama Chánh Quả porque es el fruto pequeño obtenido al estudiar el budismo, a diferencia de las prácticas ciegas y erróneas de otras doctrinas.
En segundo lugar, Chánh Quả (chánh báo – 正報) se refiere al cuerpo de los seres sintientes, la retribución formal recibida debido al karma pasado. En el Lăng Nghiêm Kinh Yếu Giải (楞嚴經要解, Đại Tạng Kinh Vol. 11, No. 270), volumen 2, se dice: «Chúng sanh nghiệp chướng thành tựu, hành nhân bất thành chánh quả, giai do bất tri nhị bổn thác loạn tu tập (眾生業障成就, 行 nhân bất thành chánh quả, 皆由不知二本錯亂修 tập – Los seres sintientes acumulan karma, el practicante no logra el Chánh Quả, todo debido a no conocer las dos raíces y practicar erróneamente).» Esta frase habla de cómo los seres sintientes, debido a la falta de comprensión de las raíces de la práctica, practican erróneamente y no logran el Chánh Quả.
En el Sa Di Luật Nghi Yếu lược Thuật Nghĩa (Đại Tạng Kinh Vol. 60, No. 1119) se dice: «Dĩ thành chánh quả viết Thánh, linh siêu vạn vật viết nhân, mô phạm hậu học viết sư, lục hòa thanh tịnh viết Tăng (已成正果 viết Thánh, 灵超萬物 viết nhân, 模範後學 viết sư, 六和清淨 viết Tăng – Haber logrado el Chánh Quả se llama Santo, la sabiduría que trasciende todas las cosas se llama persona, ser un modelo para los estudiantes posteriores se llama maestro, vivir en la pureza de las Seis Armonías se llama monje).» Este pasaje explica el significado del Chánh Quả al alcanzar diferentes estados: Santo, persona, maestro y monje. Cada estado tiene su propia manifestación del Chánh Quả. Por ejemplo, el Chánh Quả de un Santo es la iluminación completa, la liberación del ciclo de nacimiento y muerte.
